هنر مردمی

هنر مردمی، هنر عامه یا هنر پاپ (به انگلیسی: Pop Art) یک جنبش هنری در زمینه نقاشی و مجسمه‌سازی بود که در اواسط دهه‌ ۱۹۵۰ در انگلستان و آمریکا به طور مجزا به وجود آمد و ۱۹۶۰ به اوج بیان تصویری رسید. دستمایه‌های اصلی‌ هنرمندان پاپ غالبا برگرفته از فرهنگ روزمره و مردمی، تولیدات انبوه، تبلیغات (محیطی‌ و تلویزیونی) بود. این سبک را می‌توان یک سبک روشنفکرانه با نگاهی انتقادی به مصرف گرایی به خصوص در آمریکا دانست.

پاپ آرت را از نمونه‌های هنر پست مدرن به حساب می‌آورند که محتوایش را موضوعات وکالاهای عمومی وآشنای زندگی روزانهٔ مردم، از آگهی‌های دیواری تا تولیدات انبوهی که مورد استفاده مردم قرار می‌گیرد، شکل می‌دهد و سعی دارد معنای زیبایی شناسی آنها را بر مردم نمایان کند.

پیشینه

کلمه هنر پاپ / Pop Art را جان مک‌هیل (John McHale) در سال ۱۹۵۴ به وجود آورد. وی معنی هنر پاپ را در یک نمایشگاه در انگلستان به ریچارد همیلتن (Richard Hamilton) توضیح داده بود. سه یا چهار ماه بعد، آقای همیلتن طی نامه‌ای معنی هنر پاپ را تبیین کرد. در این نامه همیلتن گفته بود که هنر پاپ یک هنر جوان، ارزان، مردمی، فانی، مصرف‌گرا، کنایه‌آمیز، شهوت‌انگیز، فریبنده و یک تجارت بزرگ است. در سال ۱۹۵۸ کلمهPop Art را برای اولین بار در مجله Architectural Digest چاپ کردند. به زودی یک جنبشی به وجود آمده بود و از اواسط دهه ۱۹۶۰ کاملاً شناخته شده بود هنر پاپ را دادای نیمه دوم قرن بیستم نامیدند. جنبش هنر پاپ در آخرین سالهای دهه ۱۹۵۰ در انگلستان به وجود آمد و در آمریکا به نقطه کمال خود رسید و معروف ترین هنرمندان آن آمریکایی اند و موزه هنر مدرن نیویورک بود که اولین بار در سال ۱۹۶۲، عنوان "پاپ آرت" را به‌کار گرفت.^[۱]

بسیاری از مورخان و منتقدان هنری لقب 'پدر هنر عامّه' را به ریچارد همیلتون John McHale میدهند؛ گرچه او از پذیرفتن این عنوان خودداری کرد. اثر هنری او ?Just What Is It That Makes Today’s Homes So Different, So Appealing به سال ۱۹۵۶ به عنوان اولین اثر این جنبش شناخته می‌شود.

جنبش پاپ آرت

عبارت پاپ آرت مختصر پاپیولر آرت (هنر توده) است. نام این جنبش همه چیز در باره خودش را آشکار می‌کند. پاپ آرت می‌خواست هنر را دوباره به زندگی روزانه مردم بیاورد. این جنبش در واکنش به نقاشی آبستراکت به میان آمد و ادعا می‌کرد جنبش آستراکت بیش از حد سوفسطایی و نخبه گرا است. تصاویر مورد پسند هنرمندان پاپ اشیا از زندگی روزمره بود بطور مثال قوطی‌های سوپ برای اندی وارهول و کمیدی برای روی لیشتیستین. خصوصیت گرایش جنبش پاپ آرت استفاده وارهول از سیریگرافی، یک شیوه فوتو ریلستیک و توده پسند پرینت میکنگ بود. پاپ آرت با فشار وارد مطبوعات و اعلانات شد. تفاوت بین هنرهای زیبا و هنرهای اعلانات بازرگانی بطور ارادی از بین رفت. مثال بسیار خوب پوشش آلبوم‌های موسیقی سالهای شصت است. شخصیت مکتب فکری بدون شک اندی وارهول بود.

پاپ آرت از دیدکلی

پاپ آرت، در اصل یک جنبش هنری متعلق به دهه ۶۰ میلادی است. یک گروه هنری مستقل انگلیسی بودند که زیبایی‌شناسی هنری را گسترش دادند. هنرمندان سبک پاپ آرت عقیده داشتند هرموجودیتی چه کالایی بی جان،چه موجودی جاندار در هنر میتواند جنبه ی زیبایی داشته باشد.طبق همین دیدگاه هنرپاپ آرت ابزارکاری مشخصی ندارد.هنرمندان پاپ آرت گاهی ازکالاهای پیش پاافتاده ازقبیل قوطی فلزی،کاست،بطری و... استفاده میکردند. پاپ آرت ابتدا بیشترین محبوبیت را دربین قشرجوان داشت . در آمریکا، پاپ آرت قدرت و نفوذ فراوانی داشت و به نوعی واکنشی برابر اکسپرسیونیزم انتزاعی و باورهای دادائیسمی بود. هنر پاپ آرت به سرعت در عرصه‌های مختلفی مثل طراحی گرافیک و سینما واردشد.ازموارد استفاده ی آن درسینما وصنعت میتوان از: "آگهی های تبلیغاتی،موزیک ویدیوهای راک،پوسترهای گرافیکی خواننده هاوبازیگرها،کاور کاست ها وفیلم ها،استفاده درصنعت پوشاک" را نام برد.

هنرمندان

• انگلستان

ریچارد همیلتون و ادواردو پاولوزی گروه وزو ایندپندنت را تأسیس کردند، این گروه مهم‌ترین حرکت این سبک در سراسر انگلستان بود. در دهه ۱۹۶۰ جنبش هنر پاپ را پیتر بلیک، پاتریک کالفیلد، دیوید هاکنی، آلان جونس و پیتر پیلیپس ادامه دادند.

• آمریکا

در اولین سالهای ۱۹۶۰ هنر پاپ به آمریکا رسید و در کار هنرمندانی مثل جسپر جانز، روی لیختنشتاین, کلیز اولدنبورگ، رابرت راشنبرگ، جورج سیگل، جمیز روزنکویست و جیم دینه تأثیر گذار شد.

یکی از مهم‌ترین هنرمندان این سبک اندی وارهول بود. وارهول با استفاده از قوطی سوپ و کوکا کولا و جعبه‌های تجاری و حتی اسکناس، برخی از مهمترین آثارش را خلق کرد.

تأثیرات

این سبک نه تنها بر هنرمندان پسین خود تأثیر گذار بود بلکه گرافیک و تبلیغات تجاری را نیز متحول ساخت.

منابع

• تارخ هنر/نوربرت لینتون/ترجمه علی رامین/نشر نی
• مکاتب نقاشی