نقاشی چینی
کهنترین آثار از نو سنگی متاخر (حدود میانه هزاره سوم پیش از میلاد) در شمال چین میباشد. سفالهایی به رنگ قرمز و هندسی بودهاست. نقشهایی در دوره شانگ (۱۵۲۳تا ۱۰۲۸پیش از میلاد) به صورت قالب ریزی زیبایی بودهاست. این نقوش تبحر در قالب ریزی یک دست رو نشون میدهد. این نقشها با حالت خاص خود از بار بری طبیعت میباشد.
در دوره چو (۱۰۲۷تا ۱۲۵۶ قبل از میلاد) ظروف حالتی ظریف و تزئینی به خود میگرد. استفاده از طلا، نقره و آینه رواج پیدا میکند. این نوع سفالها با مردگان به خاک سپرده میشدهاست. با روی آمدن دوران چهار صد ساله «ملوک الطوایفی» و دوران ریشهکنی سنت پیشین و کتابسوزی شروع میشود و دیوار چین در همین دوران ساخته میشود. تا ۲۰۶ پیش از میلاد تصویرگری این دوران نقشهای برحسته سنگی و نقوش، استفاده از خطوط یکدست و تخت است. در دوران«وو» تدفین مردگان و خلقت به تصویر کشیده نی شدهاست.این تصاویر شباهت زیادی با نقاشی مصری باستان داشتهاست.