آنچه از ون گوک نمیدانستید
«ون گوک» از مشهورترین نقاشان تاریخ هنر است که در عمر 37سالهاش فقط یکی از کارهایش به فروش رفت و با حس هنرمندی شکستخورده به زندگیاش پایان داد. داستانها و حواشی بسیاری حول محور شخصیت او وجود دارد، اما برخی نکتهها در این میان از دید عموم پنهان مانده است.
1 - شمع روی کلاه
مدارک موجود نشان میدهد ون گوک که علاقهی خاصی به شب داشته، شمعی را روی کلاه حصیریاش میچسباند، تا نور کافی برای نقاشی کردن فراهم کند.
او در نامهای به برادرش نوشت: اکثرا به نظرم میآید که شب، خیلی زندهتر و از لحاظ رنگی، غنیتر از روز است.
ون گوک شبها به کافهها میرفت و با کمک نور شمعی که روی کلاهش داشت، نقاشی میکشید.
2 - خودکشی یا قتل؟
«استیون نایفه» زندگینامهنویس برندهی پولیتزر و «جورج وایت اسمیت» سال 2011 کتابی را با عنوان «زندگی ون گوک» منتشر کردند و در آن مدعی شدند، نقاش بزرگ هلندی خودکشی نکرد، بلکه توسط یک نوجوان قلدر محلی به قتل رسیده است. این در حالی است که تاریخدانان هنوز این نظریه را نپذیرفتهاند و موزهی «ون گوک» در شهر آمستردام، مرگ او را خودکشی ثبت کرده است.
3 - چه کسی گوش «ون گوک» را برید؟
لازم است بدانید که گوش ون گوک، کامل بریده نشده بود، بلکه فقط بخشی از گوش چپش کنده شده بود.
نقاش بزرگ هلندی با «پل گوگن» دیگر هنرمند سرشناس و دوست نزدیکش زندگی میکرد. گوگن شمشیربازی ماهر بود. این دو گاهی تا سر حد مرگ با هم دعوا میکردند و از جمله، همان شبی که ون گوک گوشش را از دست داد.
گرچه هر دوی این نقاشها مدعی هستند که خود ون گوک، لالهی گوشش را برید، اما باز هم ابهامهایی در این زمینه وجود دارد.
4 - «شب پرستاره» از پنجره تیمارستان
ون گوک بهخاطر بریده شدن گوشش در بیمارستانی بستری شد و در ژانویه 1889 مرخص شد؛ اما احساس میکرد که سلامت روانیاش پس از گذشت چندماه بهبود نیافته است. بنابراین در ماه می همان سال، خود را به تیمارستان «سن پل» معرفی کرد. او در زمان بستری شدن در این آسایشگاه روانی، بسیاری از آثار کلاسیک خود را از جمله «درختان زیتون»، «شب پرستاره» و «زنبقها» خلق کرد.
5 - خلق 900 اثر طی 10 سال
ونسان ون گوک در سن 27 یا 28سالگی نقاشی کشیدن را شروع کرد، اما تا زمان مرگش در 37سالگی، 900 تابلو کشید. این به معنای میانگین، هفتهای دو نقاشی است. او پیش از ورود به عرصهی هنر، دوست داشت معلم یا دلال آثار هنری شود.
6- رنگ زرد؛ امضای ون گوک
این هنرمند مشهور، رنگ زرد خاصی را در نقاشیهایش بهکار میبرد که بهمرور زمان به قهوهای متمایل شد. این رنگ شیمیایی که هدیه انقلاب صنعتی به خالق «گلهای آفتابگردان» بود، به «زرد کروم» شهرت داشت. این تغییر رنگ بهمرور زمان شکل گرفت و به گفتهی کارشناسان، رفع آن موجب آسیب دیدن اثر میشود.
7 - ون گوک؛ مردی بینزاکت و بیمار!
«ژانه کالمنت» که متولد سال 1875 بود، با 122 سال سن، لقب پیرترین انسان را از آن خود کرد. او که تا سال 1997 زنده بود، در آرلز فرانسه محل زندگی ون گوک سکونت داشت. نقاش معروف هلندی در سال 1888 به مغازهای که متعلق به عموی کالمنت بود، رفت تا رنگ بخرد. پیرترین زن جهان بعدها ون گوک را بهعنوان «آدمی کثیف، بدلباس و عنق» توصیف کرد. کالمنت در آن روزها، 12 یا 13 ساله بود.