سالوادور دالی

سالوادور دالی
نام اصلی	سالوادور فلیپه ژاسینتو دالی دومنک
زادهٔ	۱۱ مهٔ ۱۹۰۴ فیگرس، خرونا، اسپانیا
درگذشت	۲۳ ژانویه ۱۹۸۹ میلادی (۸۴ سال) فیگرس،
همسر(ها)	گالا دالی (النا ایوانوونا دیاکونووا)
ملّیت	اسپانیایی
رشته	نقاشی، عکاسی،مجسمه‌سازی، فیلم‌سازی،نویسندگی، رسم
سبک	کوبیسم، دادائیسم وسوررئالیسم
آثار برجسته	تداوم حافظه (۱۹۳۱)

سالوادور فلیپه ژاسینتو دالی دومنک (به اسپانیایی: Salvador Felipe Jacinto Dalí Domènech) (۱۱ مه ۱۹۰۴ میلادی - ۲۳ ژانویه ۱۹۸۹ میلادی) نقاش فراواقع‌گرایاسپانیایی بود. دالی طراحی ماهر بود که بیشتر به خاطر خلق تصاویری گیرا و خیالی در آثار فراواقع‌گرایش به شهرت رسید. مهارت وی در نقاشی اغلب به تاثیر نقاشانرنسانس نسبت داده می‌شود.معروف‌ترین اثر سالوادور دالی به‌نام تداوم حافظه در سال ۱۹۳۱ خلق شد. وی همچنین در عکاسی، مجسمه‌سازی و فیلم‌سازی نیز فعالیت داشت. وی با والت دیسنی تهیه‌کننده و کارگردان شهیر آمریکایی در ساخت کارتن کوتاه و برنده جایزه اسکار «دستینو» که در سال ۲۰۰۳ و پس از مرگ وی منتشر شد، همکاری داشت. دالی همچنین با آلفرد هیچکاک در ساخت فیلم «طلسم شده» (۱۹۴۵میلادی) همکاری کرد.

دالی همواره بر «ریشه عرب» خود تاکید داشت و ادعا می‌کرد که اجدادش به نسل«مور»ها که جنوب اسپانیا را برای تقریباً ۸۰۰ سال در اختیار داشتند، باز می‌گردد. همچنین خانواده مادری دالی ریشه‌ای یهودی در بارسلونا داشتند.

دالی که شدیداً فردی خیال‌پرداز بود، علاقه وافری به انجام کارهایی عجیب برای جلب توجه دیگران داشت. این قبیل کارها اغلب برای کسانی که به هنر وی علاقه داشتند خسته‌کننده بود و به همان اندازه برای منتقدین وی، آزاردهنده به شمار می‌رفت. این نوع رفتار غیرعادی دالی گاهگاهی توجه افکار عمومی را بیشتر از آثار هنری وی جلب می‌کرد و در نتیجه، این رسوایی و بدنامی تعمدی منجر به شناخت گسترده عامه مردم و تقاضا برای خرید آثار وی توسط طیف گسترده‌ای از مردم شد.

گابریل کوت

گابریل کوت (به انگلیسی: Gabrielle Cot) یک نقاشی رنگ روغن بر روی بوم اثرویلیام-آدولف بوگرو نقاش فرانسوی است که در سال ۱۸۹۰ میلادی ترسیم شده است. گابریل کوت دختر پیر آگوست کوت نقاش فرانسوی و مشهورترین شاگرد ویلیام-آدولف بوگرو می‌باشد. ابعاد نقاشی ۴۵/۵ در ۳۸ سانتی‌متر است و و درمجموعه خصوصی فرد و شرلی رز نگهداری می‌شود.

ویلیام-آدولف بوگرو

ویلیام-آدولف بوگرو
پرتره، از هنرمندی (۱۸۷۹)
زاده	ویلیام-آدولف بوگرو ۳۰ نوامبر ۱۸۲۵ لا روشل, فرانسه
مرگ	۱۹ اوت ۱۹۰۵ میلادی (۷۹ سال) لا روشل، فرانسه
ملیت	فرانسه
شناخته‌شده برای	نقاش
اثر(های) برجسته	زایش ونوس (بوگرو) بوهمیایی
جنبش	واقع‌گرا

ویلیام-آدولف بوگرو (به فرانسوی: William-Adolphe Bouguereau) (زاده ۳۰ نوامبر ۱۸۲۵ - درگذشته ۱۹ اوت ۱۹۰۵) یکی از نقاشان آکادمیک فرانسه بود. نقاشی های وی در سبک واقع گرایانه بوده٬ و نقاشی‌های برجسته وی بیش تر بدن زنانه را به رخ می‌کشند. او در زندگانی خود در ایالات متحده و فرانسه نقاش محبوبی بود؛ و افتخارات زیادی دریافت کرد و نقاشی‌های او به قیمت های بالایی فروخته می‌شد.

زندگی و حرفه

او در شهر «لا روشل» به دنیا آمد. در سال ۱۸۵۰ برنده بورسیه مهمی شد. او پیرو سبکرئالیسم بود و تمام کارهای او در سالن پاریس در تمام عمر فعالیت کاریش نمایش داده شد. اگرچه او در آستانه قرن بیستم در گمنامی به سر می‌برد که شاید به خاطر مخالفت سر سختانه او با نقاشان سبک امپرسیونیست بود، ولی به تازگی ارزش کارهای او روشن شده‌است. او در طول زندگی ۸۲۶ نقاشی کشید.

او یکی از برترین هنرمندان جهان در زمان خود بود. در سال ۱۹۰۰ هنرمندان هم عصرش وی را یکی از جاودانه‌های قرن نوزدهم نامیدند که البته این نظریات با وجود جو امپرسیونیستی حاکم بسیار طعنه‌آمیز به نظر می‌رسید. کارهای او مشتاقانه در سراسر دنیا با قیمت‌های بالا به ویژه توسط میلیونرهای آمریکایی خریداری می‌شدند. در حدود سال ۱۹۲۰ سال‌های بی‌حرمتی به ویلیام بود. بسیاری اظهار کردند که این بی‌احترامی‌ها شدید علیه او آگاهانه و عامدانه توسط «موسسه هنرهای حرفه‌ای جدید» صورت گرفته بود، که با وجود مخالفت دیرینه او با امپرسیونیست‌ها و نوآوریهای هنر نقاشی- دور از ذهن به نظر نمی‌رسید. البته همچنین به نظر می‌رسد این مسئله به فاکتورهای اجتماعی عمیق دیگری نیز برمی‌گشت. برای دهه‌ها نامی از او در دانشنامه‌های بزرگ برده نشد.

او دو بار ازدواج کرد و همسر دومش شاگرد قبلی او الیزابت جین گاردنر بود. او همچنین از نفوذ خود برای گشودن چندیدن موسسه هنر فرانسوی برای بانوان استفاده کرد. ویلیام آدولف بوگورو در شهر «لا روشل» از دنیا رفت.

شهرت، سقوط، و ظهور

جوان چوپان (۱۸۸۵)

کارهای برجسته او

• دانته و ویرِژیل در دوزخ ۱۸۵۰
• رقص ۱۸۵۰
• توبیاس در حال خداحافظی با پدرش ۱۸۶۰
• تنها در دنیا (۱۸۶۷)
• The Knitting Girl ۱۸۶۹
• Le Coquillage ۱۸۷۱
• نخستین بوسه ۱۸۷۳
• Nymphs and Satyr ۱۸۷۳
• کوپیدون ۱۸۷۵
• La Vierge، L'Enfant Jésus et Saint Jean-Baptiste ۱۸۷۵
• زایش ونوس ۱۸۷۹
• Evening Mood ۱۸۸۲
• The Nut Gatherers ۱۸۸۲
• تاج گل‌ها ۱۸۸۴
• Le Printemps (The Return of Spring) ۱۸۸۶
• The Shepherdess ۱۸۸۹
• بوهِمیایی ۱۸۹۰
• Câlinerie ۱۸۹۰
• The Little Shepherdess ۱۸۹۱
• Le Travail Interrompu (Pénélope) ۱۸۹۱
• Invading Cupid's Realm ۱۸۹۲
• بی‌گناهی ۱۸۹۳
• The Abduction of Psyche ۱۸۹۵
• The Young Shepherdess ۱۸۹۵
• پیش از گرمابه (۱۹۰۰)
• باکره با فرشته‌ها ۱۹۰۰
• Young Priestess ۱۹۰۲
• The Madonna of the Roses ۱۹۰۳

لیونل مسی را بیشتر بشناسیم

 

لیونل آندرس مسی کوچیتینی

مسی در حال بازی برای آرژانتین در فینال جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴
شناسنامه
نام کامل	لیونل آندرس مسی کوچیتینی
زادروز	۲۴ ژوئن ۱۹۸۷ ‏(۲۷ سال)
زادگاه	روزاریو، آرژانتین
قد	۱٫۶۹ متر (۵ فوت ۷ اینچ)
پست	مهاجم
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	بارسلونا
شمارهٔ پیراهن	۱۰
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۵–۲۰۰۰	نیولز اولد بویز
۲۰۰۰–۲۰۰۳	بارسلونا
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی	(گل)
۲۰۰۳–۲۰۰۴	بارسلونا سی	۱۰	(۵)
۲۰۰۴–۲۰۰۵	بارسلونا بی	۲۲	(۶)
۲۰۰۴–	بارسلونا	۳۰۹	(۲۷۸)
تیم ملی
۲۰۰۴̣–۲۰۰۵	زیر ۲۰ ساله‌های آرژانتین	۱۸	(۱۴)
۲۰۰۷–۲۰۰۸	زیر ۲۳ ساله‌های آرژانتین	۵	(۲)
۲۰۰۵–	آرژانتین	۹۶	(۴۵)
افتخارات
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۱۵ فوریه ۲۰۱۵. ‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۹ دسامبر ۲۰۱۴

لیونل آندرس "لئو" مسی کوچیتینی (به اسپانیایی: Lionel Andrés "Leo" Messi Cuccittini) فوتبالیست حرفه‌ای اهل کشور آرژانتین و عضو بارسلونایاسپانیا و تیم ملی آرژانتین است که در پست‌های مهاجم و بال بازی می‌کند. او اکنون کاپیتان تیم ملی فوتبال آرژانتین است. مسی در ۲۱ سالگی توپ طلای اروپا را ازآن خود کرد. وی همچنین نامزد دریافت عنوان بهترین بازیکن سال فوتبال جهان شد. در سال بعد یعنی در سال ۲۰۰۹، اولین جایزهٔ توپ طلای خود را دریافت کرد و همچنین بهترین بازیکن سال شد. وی موفقیت‌های خود را با دریافت توپ طلای سالهای ۲۰۱۱٬۲۰۱۰ و ۲۰۱۲ تکمیل کرد. او در سال ۲۰۱۱ عنوانبهترین بازیکن سال یوفا را دریافت کرد. مسی در ۲۴ سالگی بهترین گلزن تاریخ فوتبال بارسلونا در تمامی رقابتها شد. لئو در سن ۲۵ سالگی جوانترین بازیکن تاریخ رقابتهای لالیگا لقب گرفت که توانسته ۲۰۰ گل در این لیگ به ثمر رساند؛ از او می‌توان به‌عنوان بهترین بازیکن نسل خود نام برد. همچنین وی از دیدگاه کارشناسان بزرگ فوتبال و تحقیقات کالج هلند باهوش‌ترین بازیکن دنیا به حساب می‌آید. بازیکنی که در یک صدم ثانیه توانایی تصمیم گیری با توپ را دارد.مسی اولین بازیکنی است که چهار بار برنده توپ طلای اروپا و جهان و یک‌بار هم به عنوان بهترین بازیکن زیر ۲۱ سال جهان برگزیده شده است. او هم‌چنین بهترینبازیکن سال فوتبال جهان در سال‌های ۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ بوده‌است و از این حیث رکورددار است. شیوهٔ بازی او و توانایی‌هایش باعث شده‌است که وی با دیه‌گو مارادونا مقایسه شود؛ این درحالی است که مارادونا مسی را «جانشین» خود می‌داند

مسی بهترین گلزن تاریخ باشگاه بارسلونا در بازی‌های رسمی به شمار می‌آید. او توانست در سال ۲۰۱۲ صاحب رکورد بیشترین گل زده در یک سال با ۹۱ گل شود. البته این رکورد را فیفا ثبت نکرد. مسی به همراه بارسلونا ۶ بار قهرمان لالیگا، دو بار قهرمان جام حذفی اسپانیا، پنج بار برنده سوپرکاپ اسپانیا، سه بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا، دو بار قهرمان سوپر کاپ اروپا و دو بار قهرمان جام باشگاه‌های جهان شده است. مسی اولین و تنها بازیکنی است که در چهار رقابت لیگ قهرمانان اروپا به عنوان آقای گلی دست یافته است. وی همچنین اولین بازیکنی است که در این رقابت‌ها رکورد بیشترین هت تریک(۴) را در اختیار دارد. او در سال ۲۰۱۲ در لیگ قهرمانان اروپا تاریخ‌ساز شد و نخستین بازیکنی شد که در یک مسابقهٔ این جام پنج گل به ثمر رسانده است. وی همچنین به رکورد خوزه آلتافینی رسید و در یک فصل لیگ قهرمانان ۱۴ گل به ثمر رساند. مسی رکورد بیشترین گل زده در لیگ‌های اروپایی را در فصل ۱۲–۲۰۱۱ با ۷۳ گل به نام خود ثبت کرده است. او در همان فصلِ لالیگا رکورد ۵۰ گل را از خود به جای گذاشت و همچنین اولین بازیکنی شد که در شش رقابت مختلف در یک فصل هم گل زده و هم پاس گل داده است. لئو در ۱۶ فوریه ۲۰۱۳ سیصدمین گل خود در تیم بارسلونا را به ثمر رساند. او در ۳۰ مارس ۲۰۱۳ در نوزدهمین بازی متوالی در لالیگا موفق به گلزنی شد و اولین بازیکن تاریخ شد که در یک لیگ حرفه‌ای فوتبال در تمام بازی‌های متوالی در برابر همهٔ تیم‌ها موفق به گلزنی شده است. او در مارس ۲۰۱۴ مقابل رئال مادرید موفق به هت تریک شد که تبدیل به بازیکنی شد که در تاریخِ ال کلاسیکو بیشترین هت تریک را داشته است. او یکی از اعضای تیم ملی جوانان آرژانتین در جام جهانی جوانان ۲۰۰۵ بود که توانستند قهرمان آن مسابقات شوند. او در آن مسابقات بهترین بازیکن و همچنین بهترین گلزن آن مسابقات شد. مسی در المپیک پکن نیز به همراه تیم المپیک آرژانتین به مقام قهرمانی دست یافت. او تیم ملی کشورش را در تورنمنت‌هایی همچون جام‌های جهانی ۲۰۰۶، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ و مسابقات کوپا آمریکا در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۱ همراهی کرده‌است. وی جوانترین آرژانتینی است که در جام جهانی بازی کرده و موفق به گلزنی شده است. در سال ۲۰۰۸ مسی به همراه تیم فوتبال آرژانتین مدال طلای المپیک را کسب کرد. در سال ۲۰۱۳، اسپورتزپرو او را در ردهٔ دوم پولسازترین ورزشکار جهان جای داد.مسی در سال ۲۰۱۴ با کسب چهار عنوانِ بهترین بازیکن زمین در چهار بازیِ متوالی آرژانتین را به فینال جام جهانی رساند. وی همچنین جایزهٔ توپ طلایی را، به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت ازآن خود کرد.

اگر می خواهی بدانی یک قهرمان چگونه قهرمان شده است تا آخر مقاله را مطالعه فرمایید.

آندره کاستنی

تصویری از آندره کاستنی در سال ۱۸۹۳ توسط یکی از اعضای ناشناس باشگاه ذغال چوب بالتیمور

ژان الکساندر میشل آندره کاستنی (۷ ژانویهٔ ۱۸۶۱، آنگولم شارانت – ۱۹۲۹ آنگولم) هنرمند و حکاک فرانسوی، از شاگردان ژان لئون ژروم و الکساندر کابانل بود. او متعاقباً به تصویرگری ارزنده و پیشتاز در ایالات متحدهٔ آمریکا مبدل شد. اغلب از او به عنوان تصویرگر اصلی نخستین ویرایششبح اپرا یاد می‌شود.

کاستنی بیش از ۳۶ قطعهٔ هنری دربارهٔ اسکندر کبیر خلق کرد. همچنین او در زمرهٔ تصویرگرانی بود که از اولین دورهٔ نوین بازی‌های المپیک تصویرگری کردند. او تصویرهایی از بازی‌های المپیک سال ۱۸۹۶ را برای مجلهٔ اسکرایبنر کشید.

ادگار دگا

ادگار دگا
زادهٔ	۱۹ ژوئیه ۱۸۳۴ پاریس، فرانسه
درگذشت	۲۷ سپتامبر ۱۹۱۷  (۸۳ سالگی) پاریس، فرانسه
ملّیت	فرانسوی
جنبش	واقع‌گرایی (رئالیسم) دریافتگری (امپرسیونیسم)
آثار برجسته	چهار رقاص

هیلار ژرمَن اِدگار دِ گا 

(به فرانسوی: Hilaire Germain Edgar De Gas)معروف بهاِدگار دِگا (Edgar Degas)‏

(۱۹ ژوئیه ۱۸۳۴ - ۲۷ سپتامبر ۱۹۱۷)

یک نقاش فرانسویبود که علاوه در نقاشی و طراحی در زمینه‌های مجسمه‌سازی و چاپ نیز فعالیت داشت.

اگرچه اغلب او را یکی از پایه‌گذاران جنبش دریافتگری می‌شناسند، اما خود وی این لقب را نمی‌پذیرفت و ترجیح می‌داد از او به‌عنوان یک واقع‌گرا یاد شود. مانند مانه، دگا نیز خانواده‌ای ثروتمند داشت. پدر او رئیس یکی از بانک‌های خانوادگی پاریس بود. او نیز مانند مانه گاهی اوقات به خیابان گردی می‌پرداخت، اگرچه آن قدر خانه نشین بود که نمی‌توان او را یک خیابان گرد صرف دانست. در ابتدا آرزو داشت نقاشیی تاریخی شود. دگا که اگنر را ستایش می‌کرد، نزدیکی از پیروان اگنر به تحصیل پرداخت و در کارهای اولیه اش به طراحی و برجسته سازی اصرار داشت. در سال ۱۸۶۵، دگا وارد محفل مانه و بودلر در کافه گوربو شد و به بازنمایی پاریس مدرن روی آورد. دگا، نگرش نقاشانه‌ای به اشیاء داد که از مانه الهام گرفته بود و همچنین ابزارها ی ترکیبی نوآورانه به کار گرفت که به تصاویرش کیفیتی گذرا و خود جوش می‌بخشیدند و بیننده را در جایگاه تماشاگرانهٔ خیابان گرد نامشهود قرار می‌داد. اکنون او بلوارهای جدید هاسمن، فروشگاهای زنانه، پیست لوشان، کنسرت‌های کافه‌ای، اپرا، بارها و کافه‌ها را می‌کشید. چشمان تیز او گونه‌های مختلف همهٔ طبقات اجتماعی، از بورژوا، نوازنده و بازیگر، تابه حاشیه رانده شده‌های اجتماعی و کارگران را به خوبی تسخیر می‌کرد.

دگا هرگز ازدواج نکرد و سالهای انتهایی عمر(پیش از مرگ در سپتامبر ١٩١٧) را در حالی که تقریباً نابینا شده بود، سرگردان و بیقرار در خیابانهای پاریس گذراند. 

آلبر گلز

آلبر گلز
زاده	آلبر لئون گلز ۸ دسامبر ۱۸۸۱
مرگ	۲۳ ژوئن ۱۹۵۳ میلادی (۷۱ سال)
ملیت	فرانسه
شناخته‌شده برای	نقاش نویسنده
جنبش	حجم‌گرایی، هنر انتزاعی

          آلبر گلز 

   (نام به آلمانی)Albert Gleizes

 ۸ دسامبر ۱۸۸۱ – ۲۳ ژوئن ۱۹۵۳ هنرمند، نظریه پرداز، فیلسوف، بنیانگذار سبک جدیدی از کوبیسم (بنا به نظر خودش) و نقاش اهل فرانسه ، هنر آموخته دانشکده پاریس بود.او به اتفاق ژان متزینگر ، اولین رساله عمده در سبککوبیسم را بنام کوبیسم اثیری در سال ۱۹۱۲ به رشته تحریر درآوردند.

 

ژان آرپ

ژان (هانس) آرپ (به فرانسوی: Jean Arp) (زاده ۱۶ سپتامبر ۱۸۸۶ - درگذشت ۷ ژوئن ۱۹۶۶) مجسمه‌ساز، نقاش و شاعر آلمانی-فرانسوی بود.

زندگی

وی متولد استراسبورگ بود. پسر مادری فرانسوی و پدری آلمانی. در سال ۱۹۰۴ به پاریس رفت؛ جایی که برای اولین بار شعرهایش را به چاپ رساند. از ۱۹۰۷ تا ۱۹۰۵ در ویمر آلمان تحصیل کرد و در سال ۱۹۰۸ به پاریس بازگشت. وی در سال ۱۹۱۵ در دوران جنگ جهانی اول بهسوئیس نقل مکان کرد.

آرپ در سال ۱۹۱۶ یک عضو شناخته شده از جریان دادای زوریخ بود. در سال ۱۹۲۰ با نام هانس آرپ به همراه ماکس ارنست و آلفرد گرونوالدکلنی دادا را راه اندازی کردند. در سال ۱۹۲۵ کارهایش را در اولین نمایشگاه سورئالیست در گالری پی‌یر در پاریس به نمایش گذاشت.

در طول سال ۱۹۲۶ وی دست به تولید مجسمه‌هایی انتزاعی از چوب زد، اما بعد از ۱۹۲۸ به طور فزاینده‌ای به ساخت مجسمه در سه بعدپرداخت. این مجسمه‌ها ساده و به شکل انتزاعی معرف اشکال آلی موجود در طبیعت هستند.

در سال ۱۹۲۶ وقتی نازی‌ها پاریس را تقسیم کردند، به جنوب پاریس یعنی مدن نقل مکان کرد.

در سال ۱۹۳۱ او از جریان سورئالیسم جدا شده و به دنبال خلق آثار انتزاعی پرداخت. وی از حدود ۱۹۳۰ تا زمان مرگش مشغول به نوشتن و چاپ مقاله و اشعارش بود.

همسر اول آرپ سوفی تویبر بود. آرپ در سال ۱۹۴۹ به نیویورک رفته و نمایشگاهی انفرادی در گالری بوکهولز اجرا کرد. وی در سال ۱۹۵۴جایزهٔ اول بی‌ینال ونیز را برای مجسمه دریافت کرد.

سهراب سپهری

سهراب سپهری
زمینهٔ کاری	شعر نو
زادروز	۱۵ مهر ۱۳۰۷         ۷ اکتبر ۱۹۲۸                کاشان، ایران
مرگ	۱ اردیبهشت ۱۳۵۹ (۵۱ سال)۲۱ آوریل ۱۹۸۰ بیمارستان پارس تهران
ملیت	ایرانی
محل زندگی	کاشان، تهران، اصفهان
علت مرگ	سرطان خون در
جایگاه خاکسپاری	امامزاده سلطان‌علی‌بن محمد باقر، مشهد اردهال
پیشه	شاعر، نقاش و مدرّسهنرستان هنرهای زیبا
همسر(ها)	مجرد
امضا

سهراب سپهری

سهراب سپهری (۱۵ مهر ۱۳۰۷ کاشان – ۱ اردیبهشت ۱۳۵۹ تهران) شاعر، نویسنده و نقاشاهل ایران بود. او از مهم‌ترین شاعران معاصر ایران است و شعرهایش به زبان‌های بسیاری از جملهانگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و ایتالیایی ترجمه شده‌اند.

زندگی

سهراب سپهری در ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷ در کاشان به دنیا آمد. پدربزرگش میرزا نصرالله خان سپهری نخستین رییس تلگراف‌خانه کاشان بود. پدرش «اسدالله» و مادرش «ماه‌جبین» نام داشتند که هر دو اهل هنر و شعر بودند.

دورهٔ ابتدایی را در دبستان خیام کاشان (شهید مدرّس فعلی) (۱۳۱۹) و متوسّطه را در دبیرستان پهلوی کاشان گذراند و پس از فارغ‌التحصیلی در خرداد ۱۳۲۲ در دورهٔ دوسالهٔ دانش‌سرای مقدماتی پسران به استخدام ادارهٔ فرهنگ کاشان درآمد. در شهریور ۱۳۲۷ در امتحانات ششم ادبی شرکت نمود و دیپلم دوره دبیرستان خود را دریافت کرد. سپس به تهران آمد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت و هم‌زمان به استخدام شرکت نفت در تهراندرآمد که پس از ۸ ماه استعفا داد. سپهری در سال ۱۳۳۰ نخستین مجموعهٔ شعر نیمایی خود را به نام مرگ رنگ منتشر کرد. در سال ۱۳۳۲ از دانشکده هنرهای زیبا فارغ‌التحصیل شد و نشان درجه اول علمی را دریافت کرد. در همین سال در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت نمود و نیز دومین مجموعهٔ شعر خود را با عنوان زندگی خواب‌ها منتشر کرد. در آذر ۱۳۳۳ در ادارهٔ کل هنرهای زیبا (فرهنگ و هنر) در قسمت موزه‌ها شروع به کار کرد و در هنرستان‌های هنرهای زیبا نیز به تدریس می‌پرداخت.

سهراب به فرهنگ مشرق‌زمین علاقه خاصی داشت و سفرهایی به هندوستان،پاکستان، افغانستان، ژاپن و چین داشت. مدتی در ژاپن زندگی کرد و هنر «حکاکی روی چوب» را در آنجا فراگرفت. همچنین به شعر کهن سایر زبان‌ها نیز علاقه داشت؛ از این رو ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی انجام داد.

فروغ فرخزاد

فروغ فرخزاد
نام اصلی	فروغ‌الزمان فرخزاد
زادروز	۸ دی ۱۳۱۳ ۲۹ دسامبر ۱۹۳۴ تهران
پدر و مادر	محمد فرخزاد توران وزیری‌تبار
مرگ	۲۴ بهمن ۱۳۴۵ ۱۳ فوریه ۱۹۶۷ میلادی (۳۲ سال) تهران
ملیت	ایران
محل زندگی	تهران
علت مرگ	سانحه رانندگی در جاده دروس - قلهک
جایگاه خاکسپاری	گورستان ظهیرالدوله
پیشه	شاعر و کارگردان
سال‌های نویسندگی	۱۳۴۵-۱۳۲۹
دیوان سروده‌ها	تولدی دیگر ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد
همسر(ها)	پرویز شاپور (طلاق گرفت)
فرزندان	کامیار شاپور حسین منصوری  (فرزندخوانده)
وب‌گاه رسمی	وب سایت فروغ فرخزاد

فروغ فرخزاد به همراه فرزند خوانده‌اش «حسین منصوری»

فروغ‌الزمان فرخزاد (زادۀ ۸ دی, ۱۳۱۳ - درگذشته ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵) شاعر معاصر ایرانیاست. وی پنج دفتر شعر منتشر کرد که از نمونه‌های قابل توجه شعر معاصر فارسی هستند. فروغ فرخزاد در ۳۲ سالگی بر اثر تصادف اتومبیل درگذشت.

فروغ با مجموعه‌های «اسیر»، «دیوار» و «عصیان» در قالب شعر نیمایی کار خود را آغاز کرد. سپس آشنایی با ابراهیم گلستان نویسنده و فیلمساز سرشناس ایرانی و همکاری با او، موجب تحول فکری و ادبی در فروغ شد. وی در بازگشت دوباره به شعر، با انتشار مجموعه «تولدی دیگر» تحسین گسترده‌ای را برانگیخت، سپس مجموعه «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» را منتشر کرد تا جایگاه خود را در شعر معاصر ایران به عنوان شاعری بزرگ تثبیت نماید. آثار و اشعار فروغ به زبان‌های انگلیسی، ترکی،‌ عربی، چینی،

 فرانسوی، اسپانیایی، ژاپنی، آلمانی و عبری ترجمه شده‌اند.

بعد از نیما یوشیج فروغ، در کنار احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث و سهراب سپهری از پیشگامانشعر معاصر فارسی است. نمونه‌های برجسته و اوج شعر نوی فارسی در آثار فروغ و شاملو پدیدار گردید.

زندگی‌نامه

فروغ در ظهر ۸ دی‌ماه در خیابان معزالسلطنهکوچه خادم آزاد در محله امیریه تهران از پدریتفرشی و مادری کاشانی‌تبار به دنیا آمد.

پوران فرخزاد خواهر بزرگتر فروغ چندی پیش اعلام کرد فروغ روز هشتم دی ماه متولد شده و از اهل تحقیق خواست تا این اشتباه را تصحیح کنند.

فروغ فرزند چهارم توران وزیری‌تبار و محمد فرخزاد است. از دیگر اعضای خانواده او می‌توان برادرش، فریدون فرخزاد و خواهر بزرگترش، پوران فرخزاد را نام برد.

فروغ با مجموعه‌های اسیر، دیوار و عصیان در قالب شعر نیمایی کار خود را آغاز کرد.

حسین منزوی

حسین منزوی
زمینهٔ کاری	غزل‌سرایی
زادروز	۱ مهر ۱۳۲۵ زنجان
مرگ	۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۳ تهران
ملیت	ایران
علت مرگ	آمبولی ریوی
جایگاه خاکسپاری	در کنار آرامگاه پدرش در زنجان
پیشه	شاعر
فرزندان	غزل منزوی

حسین منزوی (۱ مهر ۱۳۲۵ - ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۳) شاعر ایرانی است. او که بیشتر به عنوان شاعری غزل‌سرا شناخته شده است، در سرودن شعر نیمایی و شعر سپید هم تبحر داشت.
منزوی در سال ۱۳۸۳ بر اثر آمبولی ریوی در تهران درگذشت و در کنار آرامگاه پدرش در زنجان به خاک سپرده شد.

زندگی

او در یکم مهر سال ۱۳۲۵ در شهر زنجان و خانواده‌ای فرهنگی زاده شد. پدرش محمد نام داشت و به آذری شعر می‌سرود. حسین در زادگاه خود دوران دبستان و دبیرستان را سپری کرد و پس از اخذ دیپلم از دبیرستان صدرجهان زنجان، در سال ۱۳۴۴ وارد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد. سپس این رشته را رها کرد و به جامعه‌شناسی روی آورد اما این رشته را نیز ناتمام گذاشت. وی بعدها در سال ۱۳۵۸ با گذراندن واحدهای باقیمانده توانست مدرک کارشناسی خود را بگیرد.
نخستین دفتر شعرش حنجره زخمی تغزل در سال ۱۳۵۰ با همکاری انتشارات بامداد به چاپ رسید و با این مجموعه به عنوان بهترین شاعر جوان دوره شعر فروغ برگزیده شد. سپس وارد رادیو و تلویزیون ملی ایران شد و در گروه ادب امروز در کنار نادر نادرپور شروع به فعالیت کرد. وی در زمان فعالیتش در رادیو، مسئولیت نویسندگی و اجرای برنامه‌هایی چون کتاب روز، یک شعر و یک شاعر، شعر ما و شاعران ما، آیینه و ترازو، کمربند سبز و آیینه آدینه را به عهده داشت.وی چندی نیز مسئول صفحه شعر مجله ادبی رودکی بود.
حسین منزوی در سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد، عمر این ازدواج چندان طولانی نبود و در سال ۱۳۶۰ به جدایی انجامید. حاصل این ازدواج دختری به نام غزل است.
حسین منزوی دستی هم در ترانه‌سرایی داشت، منزوی در ترانه‌هایش هم به مانند اشعارش نگاه و توجه اصلیش به عشق است و به قول خودش عشق هویت اصلی آثارش است. پس از انقلاب در سال نخست انتشار مجله سروش نیز با این مجله و به عنوان مسئول صفحه شعر همکاری داشت. در سال‌های پایانی عمر به زادگاه خود بازگشت و تا زمان مرگ در این شهر باقی‌ماند.
وی سرانجام در روز شانزدهم اردیبهشت سال ۱۳۸۳ بر اثر نارسایی قلبی و ریوی و پس از یک عمل جراحی طولانی در بیمارستان رجایی تهران درگذشت.
شناخت‌نامهٔ حسین منزوی در کتابی با نام از ترانه و تندر به اهتمام مهدی فیروزیان (انتشارات سخن، ۱۳۹۰) منتشر شده است.

پروین اعتصامی

 

 

پروین اعتصامی
پروین اعتصامی
نام اصلی	رخشنده اعتصامی
زمینهٔ کاری	شعر و ادبیات
زادروز	۲۵ اسفند ۱۲۸۵ ۱۷ مارس ۱۹۰۷ تبریز
پدر و مادر	یوسف اعتصامی آشتیانی اختر اعتصامی
مرگ	۱۵ فروردین ۱۳۲۰ (۳۵ سال) ۴ آوریل ۱۹۴۱ تهران
ملیت	ایران
محل زندگی	تبریز و تهران
علت مرگ	حصبه
جایگاه خاکسپاری	قم، حرم فاطمه معصومه، صحن امام رضا، آرامگاه خانوادگی ۳۴°۳۸′۳۱.۷۱″ شمالی۵۰°۵۲′۴۶.۳۷″ شرقی
سبک نوشتاری	شعر مناظره‌ای قطعه
کتاب‌ها	دیوان اشعار
تخلص	پروین
همسر	فضل‌الله اعتصامی
حوزه	کتاب‌خانه دانشسرای عالیتهران
استاد	یوسف اعتصامی آشتیانی،دهخدا، ملک الشعرای بهار

رخشندهٔ اعتصامیمعروف به پروین اعتصامی (زاده ۲۵ اسفند ۱۲۸۵ در تبریز - درگذشته۱۵ فروردین ۱۳۲۰ در تهران) 

شاعر زن ایرانی است که از او با عنوان «مشهورترین شاعر زن ایران» یاد می‌شود. پروین از کودکی فارسی، انگلیسی 

و عربی را نزد پدرش آموخت و از همان کودکی سرودن شعر را آغاز کرد. پدر وی یوسف اعتصامی، از شاعران و مترجمان معاصر ایرانی بود که در شکل‌گیری زندگی هنری پروین و گرایش وی به سرودن شعر نقش مهمی داشت. پروین اعتصامی از پایه‌گذاران سبک شعر مناظره‌ای است و در زمان حیاتش مجموعه‌ای از شعارهایش در قالب‌هایی مانند مناظره، مثنوی، قطعه

 و قصیده 

در قالب دیوان اشعار به چاپ رساند. او مدتی نیز در کتاب‌خانه‌ی دانشسرای عالی، به شغل کتابداری مشغول بود و بعد از آن قبل از دومین نوبت چاپ دیوان اشعارش، بر اثر بیماری حصبه درگذشت و در حرم فاطمه معصومه به خاک سپرده شد.

به پاس زحمات فراوان پروین اعتصامی در زمینه شعر معاصر ایران و سبک شعر مناظره‌ای، روزبیست و پنجم اسفندماه (۱۶ مارس)، روز بزرگداشت پروین اعتصامی شاعر ایرانی نامگذاری شده است.

معرفی نقاشان ایرانی

حسین بهزاد
حسین بهزاد نقاش و در واقع مینیاتوریست بزرگ و نام آور کشور فرزند فضل الله اصفهانی در سال 1273 شمسی متولد شد و در 21 مهر 1347 درگذشت.پدرش فضل الله اصفهانی قلمدان ساز و نقاش آبرنگ بسیار ماهر و زبردستی بود. حسین بهزاد از سن هفت سالگی و به امر پدر در کارگاه قلمدان سازی ملا علی قلمدان ساز به کار مشغول شد. پس از چندی  پدرش از دنیا رفت و حسین بهزاد دوران کودکی و نوجوانی سخت و طاقت فرسایی را پشت سر گذاشت.

فقر اقتصادی توأم با فشارهای زایدالوصف ناپدری اش زندگی را سخت به کام او تلخ می کرد. آنچه بود پس از مرگ استاد، نخست به شاگردی میرزا حسن پیکرنگار گمارده شد و با توسعه کمی و کیفی کار استاد، حسین بهزاد نیز که در فراگیری مینیاتور استعداد قابل توجهی از خود نشان داده بود، خیلی زود به اشتهار رسید و بسیاری از آثار مینیاتوری سفارش شده به کارگاه میرزا حسن را بهزاد ساخته و پرداخته می کرد.

هنرمندان ماندگار ایران زمین و شهر ما فریدونکنار

هنر خوشنویسی در ایران

قبل از اسلام خطوط مختلفی ار جمله میخی و پهلوی و اوستائی در ایران متداول بوده است با ظهور دین اسلام نیاکان ما الفبا وخطوط اسلامی را پذیرا شدند خط متداول آنزمان که نزدیک دو قرن قبل از اسلام شکل گرفته بود خط کوفی و نسخ قدیم بودکه از دو خط قبطی و سریانی اخذ شده بود در اوایل قرن چهارم سال 310 هجری قمری ابن مقله بیضاوی شیرازی خطوطی را بوجود آورد که به خطوط اصول معروف شد که عبارتند از محقق – ریحان – ثلث – نسخ – رقاع و توقیع که وجه تمایز آنها اختلاف در شکل حروف و کلمات و نسبت سطح و دور در هر کدام می باشد و برای این خطوط قواعدی وضع کرد و 12 اصل نوشت : ترکیب-کرسی-نسبت-ضعف-قوت-سطح-دور-صعود مجازی-نزول مجازی-اصول-صفا و شأن بعد از ابن مقله ( حدود یک قرن) علی ابن هلال مشهور به ابن بواب برای خط نسخ قواعد جدیدی بوجود آورد و آنرا کامل تر کرد و بعد در قرن هفتم جمال الدین یاقوت مستعصمی به خطوط ششگانه یاد شده غنا و تکامل بخشید . 

کمال‌ الملک

 

کمال‌الملک
نام اصلی	محمد غفاری
نام(های) دیگر	پیشخدمت حضور همایونی نقاش‌باشی کمال‌الملک
زادهٔ	۱۲۲۴ خورشیدی کاشان،
درگذشت	۲۷ مرداد ۱۳۱۹ نیشابور، خراسان،
جایگاه خاکسپاری	آرامگاه کمال الملک، نیشابور
همسر(ها)	زهرا خانم (ازدواج ۱۲۶۲-درگذشته ۱۲۹۷)
فرزندان	دختران: نصرت، تولد: ۱۲۶۳ پسران: حسینعلی خان، وفات:۱۲۹۶
ملّیت	ایران
جایگاه زندگی	کاشان، تهران و پاریس
دین	شیعه
رشته	نقاش
آثار برجسته	تالار آینه و ...

 

کمال‌الملک

محمد غفاری معروف به کمال‌المُلک نقاش

 ایرانی (۱۲۲۴ کاشان-

 ۱۳۱۹ نیشابور) یکی از مشهورترین و پر نفوذترین شخصیت‌های تاریخ هنر معاصر ایران به شمار می‌آید. او برادرزاده صنیع‌الملک است.

وی در یکی از خانواده‌های هنرمند و سرشناس در کاشان چشم به جهان گشود. غفاری پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی در کاشان به همراه برادر بزرگترش به تهران آمد و دردارالفنون در رشتهٔ نقاشی ادامه تحصیل داد. پس از گذشت سه سال تحصیل وی در دارالفنون، هنگامی که ناصر الدین شاه از این مدرسه بازدید می‌کرد، کار او را پسندید و وی را به دربار فراخواند.

ونسان ون‌گوک

 

'ونسان ون گوگ'
نام اصلی	فینسِنت فان خوخ Vincent van Gogh
زادهٔ	۳۰ مارس ۱۸۵۳ زوندِرت، برابانت شمالی، هلند
درگذشت	۲۹ ژوئیه ۱۸۹۰ میلادی (۳۷ سال) اور سور اواز، نزدیک پاریس،فرانسه
جایگاه خاکسپاری	اور سور اواز
خویشاوندان	تئودوروس ون گوگ (بردار)
ملّیت	هلندی
رشته	نقاشی، طراحی، چاپ
جنبش	پسادریافتگری
آثار برجسته	سیب‌زمینی‌خورها، شب پُرستاره، گل‌های آفتابگردان،تراس کافه در شب

وَنسان وَن گوگ یا فینسِنت ویلم فان خوخ (به هلندی: Vincent Willem van Gogh) (زادهٔ ۳۰ مارس ۱۸۵۳ - درگذشتهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۱۸۹۰) یک نقاش نامدار هلندی بود. هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی به‌سر می‌برد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو، یعنیتاکستان سرخ را فروخت،^[۲] اما اکنون به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان پسادریافتگردر جهان شناخته می‌شود.

ون گوگ جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری و معلم گذراند. مدتی نیز در انگلستان و همچنین در میان کارگران معادن زغال سنگ شهر بوریناژ در بلژیک به عنوان مُبلغمسیحی فعالیت کرد. وی فعالیت‌های جدی خود را به عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰و در سن ۲۷ سالگی شروع کرد، و از آن‌جاکه در سن ۳۷ سالگی درگذشت، در واقع تمام آثارش را در ۱۰ سال پایانی عمر خویش آفرید که شامل بیش از ۹۰۰ نقاشی، بیش از ۱۱۰۰ طراحی و ۱۰ چاپ می‌باشد.

ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقهٔ کارگر مانند تابلوی سیب‌زمینی‌خورها، کافه‌های شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گل‌های آفتابگردان، شب پر ستاره و خودنگاره بود. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می‌برد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او منجر شد.

 

زندگی‌نامه

کودکی و جوانی (۱۸۵۳ - ۱۸۸۰)

ونسان ون گوگ در سال ۱۸۵۳ در زوندِرت در استان برابانت شمالی هلند، نزدیک مرز بلژیک به دنیا آمد. او پسر آنا کورنلیا کاربنتوس و تئودوروس ون گوگ بود. پدر و پدر بزرگش کشیش بودند و سه‌تا از عموهایش دلال آثار نقاشی. اسم پدربزرگ و عموی او نیز ونسان بود که به او «عمو کنت» می‌گفت. همچنین ونسان نام برادر بزرگ‌تر وی و فرزند اول خانواده بود که چندی پس از تولد و یک سال قبل از تولد ونسان درگذشته بود.

برادر محبوب

محمود فرشچیان

6. محمود فرشچیان (زادهٔ ۴ بهمن ۱۳۰۸ در اصفهان) نقاش بزرگ ایران است.

   

6. محمود
   زاده	۴ بهمن ۱۳۰۸ اصفهان,
   ملیت	ایرانی
   شناخته‌شده برای	نگارگری
   سبک	مینیاتور
   وب‌گاه
   http://farshchianart.com

6. زندگی

   پدر فرشچیان که نماینده فرش اصفهان بود با دیدن استعداد فرزندش، وی را به کارگاه نقاشی استاد حاج میرزا آقا امامی برد. فرشچیان پس از آموزش نزد استاد امامی و بهادری و دانش‌آموختگی از مدرسه هنرهای زیبای اصفهان، برای گذراندن دوره هنرستان هنرهای زیبا به اروپا سفر کرد و چندین سال به مطالعهٔ آثار هنرمندان غربی در موزه‌ها پرداخت. بنا بر گفته وی در موزه‌های اروپا، اول کسی بود که وارد موزه می‌شد با بسته‌ای از کتاب و قلم، و در نهایت آخر از همه، خود او بود که از موزه خارج می‌شد.

   پس از بازگشت به ایران، فرشچیان کار خود را در اداره کل هنرهای زیبای تهران آغاز کرد و به مدیریت اداره ملی و استادی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران برگزیده شد. محمود فرشچیان، هم اکنون در نیوجرسی آمریکا ساکن است و سفرهای دوره‌ای و فصلی به ایران دارد.

   فیلم مستندی نیز با عنوان عشق‌پرداز به کارگردانی محمد هادی کاویانی، با حضور عزت الله انتظامی، پرویز پورحسینی و با صدای زیبا بروفه در نکوداشت او ساخته شده‌است که در آیین رونمایی کتاب پنجم استاد به نمایش در آمد. فرزندان استاد فرشچیان به نام‌های دکتر علی مراد فرشچیان و لیلا فرشچیان و فاطمه فرشچیان هستند. دکتر علی مراد فرشچیان در ایالت فلوریدا آمریکا مشغول طبابت می‌باشد و لیلا تحلیلگر رفتار در ایالت نیوجرسی ساکن است.

   سبک

   
   موزه استاد فرشچیان، کاخ سعدآباد، تهران

   فرشچیان بنیان‌گذار مکتب خود در نقاشی ایرانی، که پایبند به شکل کلاسیک همراه با استفاده از تکنیک‌های جدید برای توسعه دامنه نقاشی ایرانی است. او به این شکل هنر زندگی جدیدی بخشید و آن را از رابطه همزیستی تاریخ با شعر و ادبیات تغذیه کرد، برای انکه استقلالی به این هنر بدهد که قبلاً ان را نداشت. نقاشی‌های قدرتمند و نوآورانه او پویا و گسترده و پر از جنب و جوش هستند، با تلفیقی جذاب از سنتی و مدرن، که ترکیبات سبک منحصر به فرد او در نقاشی هستند. برخی از توانایی‌های او احساس فوق‌العاده خلاقیت، نقوش محرک، خلقت فضای‌های گرد، خطوط نرم و قدرتمند، و خلقت رنگ‌های مواج هستند. آثار استاد فرشچیان یک ترکیب دل‌انگیز از هر دو اصالت و نوآوری است. اثارهای او از شعر کلاسیک، ادبیات، قرآن، کتاب مقدس مسیحیان و یهودیان، و همچنین تخیل عمیق خود را پرورش یافته است.استاد فرشچیان نقش مهمی را در معرفی هنر ایران به صحنه بین‌المللی هنر ایفا کرده است. او دعوت شد تا در دانشگاه‌های متعدد و موسسات هنری صحبت کند. شش کتاب‌ها و مقالات منتشر شده بی شماری در مورد آثار استاد فرشچیان وجود دارد.

   کتاب‌ها

   • نقاشی استاد فرشچیان در شاهنامه فردوسی
   • نقاشی از قهرمانان بزرگ شاهنامه
   • نقاشی استاد فرشچیان در دیوان حافظ
   • نقاشی استاد فرشچیان در رباعیات عمر خیام

   فرشچیان و مولانا

   تابلوی " شمس و مولانا "ی فرشچیان از یکی از اشعار مولانا الهام گرفته شده است. رنگ‌های خاصی در نقاشی استفاده شده است تا ارتباط عرفانی و معنوی که بین مولوی و شمس وجود داشته را برجسته کند.

   برخی آثار

   • «ضامن آهو»: طرحی از شمایل امام رضا
   • «پنجمین روز آفرینش»: در این تابلو همهٔ مخلوقات زمینی و آسمانی به ستایش پروردگار مشغول‌اند.
   • «عصر عاشورا»: فرشچیان در مورد نحوه طراحی این اثر می‌گوید:

   «سه سال پیش از انقلاب روز عاشورا مادرم مرا نصیحت کرد و گفت: به روضه گوش کن تا چند کلمه حرف حساب بشنوی؛ و من با ایشان گفتم: من اول در اتاقم کاری دارم بعد خواهم رفت. حال عجیبی به من دست داد. وارد اتاق شدم، قلم را برداشتم و تابلوی عصر عاشورا را شروع کردم. قلم را که برداشتم تابلویی شد که الآن هست بدون هیچ تغییری». این اثر توسط او به موزه آستان قدس رضوی اهدا شد.

   • طراحی پنجمین ضریح حرم امام رضا
   • آخرین تابلوی او «ستایش» است که به گفته وی این تابلو برداشتی از مفهوم آیه 'یسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأرْضِ' است.
   • آخرین و پنجمین جلد از کتاب آثار محمود فرشچیان شامل تازه‌ترین آثار این هنرمند از سوی انتشارات گویا شامل ۱۵۰ اثر نگارگری و طراحی از تازه‌ترین آثار محمود فرشچیان در ۲۵۸ صفحه رنگی با کاغذ گلاسه در سال ۱۳۸۷ منتشر شده است. ناصر میرباقری ناشر این کتاب درباره ویژگی‌های این کتاب گفته‌است که این کتاب در قطع رحلی سلطانی در ۸ رنگ، در جلدهای مختلف چرمی، گالینکور با قاب مخصوص به خود روانه بازار شده که برای اولین بار در کتاب‌های آثار فرشچیان از رنگ متالیک نیز استفاده شده است

   متخبی از جوایز
   

   • ۱۳۷۹: انضمام نام هنرمند در فهرست روشنفکران قرن بیست و یکم
   • ۱۳۷۴: مدال طلای جشنواره بین‌المللی هنر، آمریکا
   • ۱۳۷۲: نشان درجه یک هنر
   • ۱۳۶۴: تندیس طلایی اسکار ایتالیا
   • ۱۳۶۳: نشان هنر نخل طلایی ایتالیا
   • ۱۳۶۳: تندیس طلایی اروپایی هنر، ایتالیا
   • ۱۳۶۲: دیپلم آکادمیک اروپا، آکادمی اروپا، ایتالیا
   • ۱۳۶۱: دیپلم لیاقت دانشگاه هنر، ایتالیا
   • ۱۳۶۰: مدال طلای آکادمی هنر و کار، ایتالیا
   • ۱۳۵۲: جایزهٔ اول وزارت فرهنگ و هنر، ایران
   • ۱۳۳۷: مدال طلای جشنوارهٔ بین‌المللی هنر، بلژیک
   • ۱۳۳۱: مدال طلای هنر نظامی، ایران

   منابع

   
   

   1. BBC فارسی - ایران - سی خرداد، یک ۲۸ مرداد دیگر
   2. http://www.ketabnews.com/detail-7364-fa-17.html
   4. http://en.wikipedia.org/wiki/Faršciyân
   6. http://www.farshchianart.com/html/biography.htm
   8. http://en.wikipedia.org/wiki/Mahmoud_Farshchian
   10. http://en.wikipedia.org/wiki/Mahmoud_Farshchian

داستان عشق یک هنرمند مهندس(قسمت اول)

نقاشی تنها لذت من برای لحظه های زندگی است با این که مهندس کامپیوترام اما هرگز به علاقه ام پشت نکرده و نمی کنم .

مونالیزا

5. نگارگر	لئوناردو داوینچی
   سال خلق	۱۵۰۳ تا ۱۵۰۶
   تکنیک	رنگ روغن روی چوب
   اندازه‌ها	۷۷×۵۳ سانتیمتر
   مالک	موزه لوور، پاریس

   
   تابلوی مونالیزا اثر لئوناردو داوینچی، شاخص‌ترین اثر هنری در موزه لوور است.

   مونالیزا که به لبخند ژوکوند نیز شهرت دارد، نام یکی از معروف‌ترین تابلوهای نقاشی لئوناردو داوینچی هنرمند مشهور ایتالیایی است که با رنگ روغن بر روی صفحه چوب سپیدار نقاشی شده‌است.

پابلو پیکاسو چه کسی است؟

پابلو دیه‌گو خوزه فرانسیسکو دو پائولا خوان رمدیوس ترینیداد روئیز پیکاسو (به اسپانیایی: Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso) نقاش، شاعر، طراح صحنه، پیکرتراش، گراورساز و سرامیک کار اسپانیایی و یکی از برترین و تاثیرگذارترین هنرمندان سده ۲۰ میلادی بود. او به همراه ژرژ براک، نقاش و پیکرتراش فرانسوی، سبک کوبیسم را پدید آورد. از جمله آثار مشهور او می‌توان به دوشیزگان آوینیون و گرنیکا اشاره کرد. پیکاسو بیشتر عمر خود را در فرانسه به سر برد.

 

پابلو پیکاسو
نام اصلی	پابلو دیه‌گو خوزه فرانسیسکو دو پائولا خوان رمدیوس ترینیداد روئیز پیکاسو
زادهٔ	۲۵ اکتبر ۱۸۸۱ مالاگا، اسپانیا
درگذشت	۸ آوریل ۱۹۷۳ میلادی (۹۱ سال) موگینس، فرانسه
جایگاه خاکسپاری	Château of Vauvenargues
همسر(ها)	اولگا خوخلوفا (۱۹۵۵-۱۹۱۸) ژاکلین روک (۱۹۷۳-۱۹۶۱)
ملّیت	اسپانیایی
رشته	نقاشی، رسم، مجسمه‌سازی، چاپ دستی، سفالگری، طراحی صحنه، نویسندگی
جنبش	کوبیسم
آثار برجسته	دوشیزگان آوینیون گرنیکا نقاش و مدلش
امضا

 

زندگینامه

وی در ۲۵ اکتبر سال ۱۸۸۱ در مالاگا، یکی از شهرهای کشور اسپانیا، زاده شد. وی تحصیلات خود را در فرانسه به پایان رساند. او نزد پدرش که استاد نقاشی بود به آموختن صورتگری پرداخت و در سال ۱۹۰۳ مقیم پاریس شد. در سال‌های ۱۹۰۶ و ۱۹۱۰، به اتفاق ژرژ براک مکتب کوبیسم را پایه‌گذاری کرد. ژرژ براک، از نخستین کسانی بود که سنجاق و میخ را با هم توأم نمود و پیکاسو تخته و چیزهای دیگری را هم به آن افزود. پیکاسو در سبک خود شهرت فراوانی به دست‌آورد و پیروان فراوانی کسب نمود.

وی در ۸ آوریل ۱۹۷۳، در اوج دلباختگی اش به ژاکلین درگذشت و ژاکلین روک نیز، که پس از پیکاسو شدیداً از نظر روحی دگرگون شده بود، در سال ۱۹۸۶، با شلیک گلوله خودکشی کرد.