ونسان ون‌گوک

 

'ونسان ون گوگ'
نام اصلی	فینسِنت فان خوخ Vincent van Gogh
زادهٔ	۳۰ مارس ۱۸۵۳ زوندِرت، برابانت شمالی، هلند
درگذشت	۲۹ ژوئیه ۱۸۹۰ میلادی (۳۷ سال) اور سور اواز، نزدیک پاریس،فرانسه
جایگاه خاکسپاری	اور سور اواز
خویشاوندان	تئودوروس ون گوگ (بردار)
ملّیت	هلندی
رشته	نقاشی، طراحی، چاپ
جنبش	پسادریافتگری
آثار برجسته	سیب‌زمینی‌خورها، شب پُرستاره، گل‌های آفتابگردان،تراس کافه در شب

وَنسان وَن گوگ یا فینسِنت ویلم فان خوخ (به هلندی: Vincent Willem van Gogh) (زادهٔ ۳۰ مارس ۱۸۵۳ - درگذشتهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۱۸۹۰) یک نقاش نامدار هلندی بود. هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی به‌سر می‌برد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو، یعنیتاکستان سرخ را فروخت،^[۲] اما اکنون به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان پسادریافتگردر جهان شناخته می‌شود.

ون گوگ جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری و معلم گذراند. مدتی نیز در انگلستان و همچنین در میان کارگران معادن زغال سنگ شهر بوریناژ در بلژیک به عنوان مُبلغمسیحی فعالیت کرد. وی فعالیت‌های جدی خود را به عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰و در سن ۲۷ سالگی شروع کرد، و از آن‌جاکه در سن ۳۷ سالگی درگذشت، در واقع تمام آثارش را در ۱۰ سال پایانی عمر خویش آفرید که شامل بیش از ۹۰۰ نقاشی، بیش از ۱۱۰۰ طراحی و ۱۰ چاپ می‌باشد.

ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقهٔ کارگر مانند تابلوی سیب‌زمینی‌خورها، کافه‌های شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گل‌های آفتابگردان، شب پر ستاره و خودنگاره بود. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می‌برد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او منجر شد.

 

زندگی‌نامه

کودکی و جوانی (۱۸۵۳ - ۱۸۸۰)

ونسان ون گوگ در سال ۱۸۵۳ در زوندِرت در استان برابانت شمالی هلند، نزدیک مرز بلژیک به دنیا آمد. او پسر آنا کورنلیا کاربنتوس و تئودوروس ون گوگ بود. پدر و پدر بزرگش کشیش بودند و سه‌تا از عموهایش دلال آثار نقاشی. اسم پدربزرگ و عموی او نیز ونسان بود که به او «عمو کنت» می‌گفت. همچنین ونسان نام برادر بزرگ‌تر وی و فرزند اول خانواده بود که چندی پس از تولد و یک سال قبل از تولد ونسان درگذشته بود.

برادر محبوب

محمود فرشچیان

6. محمود فرشچیان (زادهٔ ۴ بهمن ۱۳۰۸ در اصفهان) نقاش بزرگ ایران است.

   

6. محمود
   زاده	۴ بهمن ۱۳۰۸ اصفهان,
   ملیت	ایرانی
   شناخته‌شده برای	نگارگری
   سبک	مینیاتور
   وب‌گاه
   http://farshchianart.com

6. زندگی

   پدر فرشچیان که نماینده فرش اصفهان بود با دیدن استعداد فرزندش، وی را به کارگاه نقاشی استاد حاج میرزا آقا امامی برد. فرشچیان پس از آموزش نزد استاد امامی و بهادری و دانش‌آموختگی از مدرسه هنرهای زیبای اصفهان، برای گذراندن دوره هنرستان هنرهای زیبا به اروپا سفر کرد و چندین سال به مطالعهٔ آثار هنرمندان غربی در موزه‌ها پرداخت. بنا بر گفته وی در موزه‌های اروپا، اول کسی بود که وارد موزه می‌شد با بسته‌ای از کتاب و قلم، و در نهایت آخر از همه، خود او بود که از موزه خارج می‌شد.

   پس از بازگشت به ایران، فرشچیان کار خود را در اداره کل هنرهای زیبای تهران آغاز کرد و به مدیریت اداره ملی و استادی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران برگزیده شد. محمود فرشچیان، هم اکنون در نیوجرسی آمریکا ساکن است و سفرهای دوره‌ای و فصلی به ایران دارد.

   فیلم مستندی نیز با عنوان عشق‌پرداز به کارگردانی محمد هادی کاویانی، با حضور عزت الله انتظامی، پرویز پورحسینی و با صدای زیبا بروفه در نکوداشت او ساخته شده‌است که در آیین رونمایی کتاب پنجم استاد به نمایش در آمد. فرزندان استاد فرشچیان به نام‌های دکتر علی مراد فرشچیان و لیلا فرشچیان و فاطمه فرشچیان هستند. دکتر علی مراد فرشچیان در ایالت فلوریدا آمریکا مشغول طبابت می‌باشد و لیلا تحلیلگر رفتار در ایالت نیوجرسی ساکن است.

   سبک

   
   موزه استاد فرشچیان، کاخ سعدآباد، تهران

   فرشچیان بنیان‌گذار مکتب خود در نقاشی ایرانی، که پایبند به شکل کلاسیک همراه با استفاده از تکنیک‌های جدید برای توسعه دامنه نقاشی ایرانی است. او به این شکل هنر زندگی جدیدی بخشید و آن را از رابطه همزیستی تاریخ با شعر و ادبیات تغذیه کرد، برای انکه استقلالی به این هنر بدهد که قبلاً ان را نداشت. نقاشی‌های قدرتمند و نوآورانه او پویا و گسترده و پر از جنب و جوش هستند، با تلفیقی جذاب از سنتی و مدرن، که ترکیبات سبک منحصر به فرد او در نقاشی هستند. برخی از توانایی‌های او احساس فوق‌العاده خلاقیت، نقوش محرک، خلقت فضای‌های گرد، خطوط نرم و قدرتمند، و خلقت رنگ‌های مواج هستند. آثار استاد فرشچیان یک ترکیب دل‌انگیز از هر دو اصالت و نوآوری است. اثارهای او از شعر کلاسیک، ادبیات، قرآن، کتاب مقدس مسیحیان و یهودیان، و همچنین تخیل عمیق خود را پرورش یافته است.استاد فرشچیان نقش مهمی را در معرفی هنر ایران به صحنه بین‌المللی هنر ایفا کرده است. او دعوت شد تا در دانشگاه‌های متعدد و موسسات هنری صحبت کند. شش کتاب‌ها و مقالات منتشر شده بی شماری در مورد آثار استاد فرشچیان وجود دارد.

   کتاب‌ها

   • نقاشی استاد فرشچیان در شاهنامه فردوسی
   • نقاشی از قهرمانان بزرگ شاهنامه
   • نقاشی استاد فرشچیان در دیوان حافظ
   • نقاشی استاد فرشچیان در رباعیات عمر خیام

   فرشچیان و مولانا

   تابلوی " شمس و مولانا "ی فرشچیان از یکی از اشعار مولانا الهام گرفته شده است. رنگ‌های خاصی در نقاشی استفاده شده است تا ارتباط عرفانی و معنوی که بین مولوی و شمس وجود داشته را برجسته کند.

   برخی آثار

   • «ضامن آهو»: طرحی از شمایل امام رضا
   • «پنجمین روز آفرینش»: در این تابلو همهٔ مخلوقات زمینی و آسمانی به ستایش پروردگار مشغول‌اند.
   • «عصر عاشورا»: فرشچیان در مورد نحوه طراحی این اثر می‌گوید:

   «سه سال پیش از انقلاب روز عاشورا مادرم مرا نصیحت کرد و گفت: به روضه گوش کن تا چند کلمه حرف حساب بشنوی؛ و من با ایشان گفتم: من اول در اتاقم کاری دارم بعد خواهم رفت. حال عجیبی به من دست داد. وارد اتاق شدم، قلم را برداشتم و تابلوی عصر عاشورا را شروع کردم. قلم را که برداشتم تابلویی شد که الآن هست بدون هیچ تغییری». این اثر توسط او به موزه آستان قدس رضوی اهدا شد.

   • طراحی پنجمین ضریح حرم امام رضا
   • آخرین تابلوی او «ستایش» است که به گفته وی این تابلو برداشتی از مفهوم آیه 'یسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأرْضِ' است.
   • آخرین و پنجمین جلد از کتاب آثار محمود فرشچیان شامل تازه‌ترین آثار این هنرمند از سوی انتشارات گویا شامل ۱۵۰ اثر نگارگری و طراحی از تازه‌ترین آثار محمود فرشچیان در ۲۵۸ صفحه رنگی با کاغذ گلاسه در سال ۱۳۸۷ منتشر شده است. ناصر میرباقری ناشر این کتاب درباره ویژگی‌های این کتاب گفته‌است که این کتاب در قطع رحلی سلطانی در ۸ رنگ، در جلدهای مختلف چرمی، گالینکور با قاب مخصوص به خود روانه بازار شده که برای اولین بار در کتاب‌های آثار فرشچیان از رنگ متالیک نیز استفاده شده است

   متخبی از جوایز
   

   • ۱۳۷۹: انضمام نام هنرمند در فهرست روشنفکران قرن بیست و یکم
   • ۱۳۷۴: مدال طلای جشنواره بین‌المللی هنر، آمریکا
   • ۱۳۷۲: نشان درجه یک هنر
   • ۱۳۶۴: تندیس طلایی اسکار ایتالیا
   • ۱۳۶۳: نشان هنر نخل طلایی ایتالیا
   • ۱۳۶۳: تندیس طلایی اروپایی هنر، ایتالیا
   • ۱۳۶۲: دیپلم آکادمیک اروپا، آکادمی اروپا، ایتالیا
   • ۱۳۶۱: دیپلم لیاقت دانشگاه هنر، ایتالیا
   • ۱۳۶۰: مدال طلای آکادمی هنر و کار، ایتالیا
   • ۱۳۵۲: جایزهٔ اول وزارت فرهنگ و هنر، ایران
   • ۱۳۳۷: مدال طلای جشنوارهٔ بین‌المللی هنر، بلژیک
   • ۱۳۳۱: مدال طلای هنر نظامی، ایران

   منابع

   
   

   1. BBC فارسی - ایران - سی خرداد، یک ۲۸ مرداد دیگر
   2. http://www.ketabnews.com/detail-7364-fa-17.html
   4. http://en.wikipedia.org/wiki/Faršciyân
   6. http://www.farshchianart.com/html/biography.htm
   8. http://en.wikipedia.org/wiki/Mahmoud_Farshchian
   10. http://en.wikipedia.org/wiki/Mahmoud_Farshchian

داستان عشق یک هنرمند مهندس(قسمت اول)

نقاشی تنها لذت من برای لحظه های زندگی است با این که مهندس کامپیوترام اما هرگز به علاقه ام پشت نکرده و نمی کنم .

مونالیزا

5. نگارگر	لئوناردو داوینچی
   سال خلق	۱۵۰۳ تا ۱۵۰۶
   تکنیک	رنگ روغن روی چوب
   اندازه‌ها	۷۷×۵۳ سانتیمتر
   مالک	موزه لوور، پاریس

   
   تابلوی مونالیزا اثر لئوناردو داوینچی، شاخص‌ترین اثر هنری در موزه لوور است.

   مونالیزا که به لبخند ژوکوند نیز شهرت دارد، نام یکی از معروف‌ترین تابلوهای نقاشی لئوناردو داوینچی هنرمند مشهور ایتالیایی است که با رنگ روغن بر روی صفحه چوب سپیدار نقاشی شده‌است.

هنرمند خلق آذربایجان

هنرمند خلق آذربایجان (به ترکی آذربایجانی: Azərbaycan Xalq Artisti) یک لقب افتخاری است که به هنرمندان آذربایجانی که در حد اعلای استادی در هنر، آثاری ادبی، نمایشنامه‌ای، سینمایی یا موسیقیایی خلق کرده‌اند، اعطا می‌شود. این لقب بر اساس نظر رئیس‌جمهور آذربایجان و همچنین مجلس ملی جمهوری آذربایجان و نیز کابینه‌ی وزیران اعطا می‌شود.در زمان جمهوری سوسیالیستی آذربایجان شوروی این لقب با عنوان هنرمند خلق جمهوری سوسیالیستی آذربایجان شوروی (به ترکی آذربایجانی: ССР Xалг Aртисти) اعطا می‌گردید.

برخی از دارندگان عنوان

هنرمند خلق آذربایجان

• آقا حسن حسن اوغلو صمداوف
• بلال علیوا
• لیلا بدیربیلی
• بولبول
• خان شوشینسکی
• عزیر حاجی‌بیگف
• عظیم عظیم‌زاده
• قارا قارایف
• نیازی

هنرمند خلق شوروی

• رشید بهبودوف
• زینب خانلاروا

منابع

1. HEYDƏR ƏLİYEV. “Azərbaycan Respublikasının fəxri adları haqqında Əsasnamənin təsdiq edilməsi barədə”. Azərbaycan Respublikası Ədliyyə Nazirliyinin Qanunvericilik baş idarəsinin informasiya resursları qrupu, 14 May 1999. Arşivlenmiş orijinaldan 30 May 2012də. Baxılmış 30 May 2012də.
2. HEYDƏR ƏLİYEV. “Azərbaycan Respublikasının fəxri adları haqqında”. Azərbaycan Respublikası Ədliyyə Nazirliyinin Qanunvericilik baş idarəsinin informasiya resursları qrupu, 22 May 1998. Arşivlenmiş orijinaldan 30 May 2012də. Baxılmış 30 May 2012də.
3. İlham ƏLİYEV. “A.H.Səmədova “Xalq artisti” fəxri adının verilməsi haqqında”. Azərbaycan Respublikası Ədliyyə Nazirliyinin Qanunvericilik baş idarəsinin informasiya resursları qrupu, 12 Sentyabr 2011. Arşivlenmiş orijinaldan 30 May 2012də. Baxılmış 30 May 2012də.

İlham ƏLİYEV. “B.Ş.Əliyevə “Azərbaycan Respublikasının xalq artisti” fəxri adinin verilməsi haqqında”. Azərbaycan Respublikası Ədliyyə Nazirliyinin Qanunvericilik baş idarəsinin informasiya resursları qrupu, 2 İyul 2009. Arşivlenmiş orijinaldan 30 May 2012də. Baxılmış 30 May 2012də.

پابلو پیکاسو چه کسی است؟

پابلو دیه‌گو خوزه فرانسیسکو دو پائولا خوان رمدیوس ترینیداد روئیز پیکاسو (به اسپانیایی: Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso) نقاش، شاعر، طراح صحنه، پیکرتراش، گراورساز و سرامیک کار اسپانیایی و یکی از برترین و تاثیرگذارترین هنرمندان سده ۲۰ میلادی بود. او به همراه ژرژ براک، نقاش و پیکرتراش فرانسوی، سبک کوبیسم را پدید آورد. از جمله آثار مشهور او می‌توان به دوشیزگان آوینیون و گرنیکا اشاره کرد. پیکاسو بیشتر عمر خود را در فرانسه به سر برد.

 

پابلو پیکاسو
نام اصلی	پابلو دیه‌گو خوزه فرانسیسکو دو پائولا خوان رمدیوس ترینیداد روئیز پیکاسو
زادهٔ	۲۵ اکتبر ۱۸۸۱ مالاگا، اسپانیا
درگذشت	۸ آوریل ۱۹۷۳ میلادی (۹۱ سال) موگینس، فرانسه
جایگاه خاکسپاری	Château of Vauvenargues
همسر(ها)	اولگا خوخلوفا (۱۹۵۵-۱۹۱۸) ژاکلین روک (۱۹۷۳-۱۹۶۱)
ملّیت	اسپانیایی
رشته	نقاشی، رسم، مجسمه‌سازی، چاپ دستی، سفالگری، طراحی صحنه، نویسندگی
جنبش	کوبیسم
آثار برجسته	دوشیزگان آوینیون گرنیکا نقاش و مدلش
امضا

 

زندگینامه

وی در ۲۵ اکتبر سال ۱۸۸۱ در مالاگا، یکی از شهرهای کشور اسپانیا، زاده شد. وی تحصیلات خود را در فرانسه به پایان رساند. او نزد پدرش که استاد نقاشی بود به آموختن صورتگری پرداخت و در سال ۱۹۰۳ مقیم پاریس شد. در سال‌های ۱۹۰۶ و ۱۹۱۰، به اتفاق ژرژ براک مکتب کوبیسم را پایه‌گذاری کرد. ژرژ براک، از نخستین کسانی بود که سنجاق و میخ را با هم توأم نمود و پیکاسو تخته و چیزهای دیگری را هم به آن افزود. پیکاسو در سبک خود شهرت فراوانی به دست‌آورد و پیروان فراوانی کسب نمود.

وی در ۸ آوریل ۱۹۷۳، در اوج دلباختگی اش به ژاکلین درگذشت و ژاکلین روک نیز، که پس از پیکاسو شدیداً از نظر روحی دگرگون شده بود، در سال ۱۹۸۶، با شلیک گلوله خودکشی کرد.